Urząd Gminy Krasocin

  Gmina Krasocin położona jest w zachodniej części woj. Świętokrzyskiego. Jej powierzchnia wynosi 193,9 km2. Zamieszkuje ją 11227 osób. Funkcjonuje tutaj 26 jednostek osadniczych czyli sołectw. Od północnego wschodu gmina graniczy z Łopusznem, od południowego wschodu z Małogoszczem, od południowego zachodu z Włoszczową, od północnego zachodu z Kluczewskiem, Słupią i Przedborzem. Granice gminy mają charakter naturalny i sztuczny. W jej zachodniej i północnej części biegną one wzdłuż rzek: Czarnej i Czarnej Strugi zwanej Felisówką, a także skrajem lasów. Pozostałe granice są sztuczne.

KOMUNIKACJA
Sieć dróg na obszarze gminy  Krasocin jest zadowalająca. Przez jej teren przebiegają dwie linie kolejowe. Jedna to linia Kielce-Częstochowa, która znajduje się południowej części. Druga linią, która przecina teren w północno-zachodniej części stanowi magistrala Śląsko-Bałtycka zwana CKM. Jest ona linią tranzytową i nie ma żadnego wpływu na życie gospodarcze okolicy. Istotne znaczenie komunikacyjne mają dla gminy drogi kolejowe II klasy prowadzące:
- od Kielc przez Mieczyn, Krasocin, Sułków do Włoszczowy
- z Włoszczowy przez Oleszno do Końskich
- z Krasocina przez Świdno do Oleszna
- z Krasocina przez Czostków do Ludyni
- od Krasocina przez Gruszczyn, Bukową do Małogoszcza. Drogi krajowe mają 15,5 km długości, wojewódzkie 109,3 km, gminne zaś 58 km. Są tu także i drogi zakładowe o łącznej długości 4 km. Stan szlaków komunikacyjnych jest w miarę dobry. Dróg o nawierzchni bitumicznej jest 134 km, o nawierzchni tłuczniowej 14,7 km i naturalnych 37,3 km.

BUDOWA GEOLOGICZNA I RZEŹBA TERENU

 
 
Gmina Krasocin znajduje się na pograniczu dwóch dużych jednostek fizyczno-geograficznych. Niecki Nidziańskiej na południowym zachodzie i Wyżyny Kielecko-Sandomierskiej na wschodzie. Północny fragment Niecki Nidziańskiej nazywany jest Niecką Włoszczowską. Obejmuje ona równinę Pilicy, a także południowo-wschodnią część zwaną Garbami Czostkowa. Środkowy obszar gminy zajmuje Pasmo Przedborsko-Małogoskie, które przebiega z północnego zachodu na południowy wschód. Tworzy ono naturalną granicę Niecki Nidy i jest najdalej wysuniętym na zachód pasmem Gór Świętokrzyskich. Na wschód od Pasma Przedborsko-Małogoskiego rozciąga się Niecka Łopuszna, której wschodnia część nazwana jest Padołem Strawczyna. Szczegółowe podziały pozwalają wyodrębnić na terenie gminy: Pasmo Przedborsko-Małogoskie, Garb Kozłowski, Działy Kluczewskie i obniżenie Lipnicko-Feliksowskie. Niecka Włoszczowska swą budową i ukształtowaniem przypomina misę o płaskim dnie i uniesionych ku górze brzegach. W jej podłożu zalegają mezozoiczne margle z górnej kredy. Są one ułożone poziomo i przykryte na dużym obszarze pokrywą zlodowacenia środkowo-polskiego. Ciekawym elementem urozmaicającym tutejszą rzeźbę są liczne wały wydmowe. Powstały one pod koniec zlodowacenia bałtyckiego. Największe zgrupowanie wydm, których wysokość względna wynosi do 16 m, występują w okolicach Chotowa, Ludyni i Czostkowa. Pasmo Przedborsko-Małogoskie budują wapienie z górnej jury i kredowe piaskowce. Ma ono 60 km długości i rozciąga się od doliny rzeki Pilicy pod Przeborzem do Łososiny i Białej Nidy za Małogoszczem. Powierzchnia pasma wynosi 240 km 2, a różnice wysokości względnej  od 60 do 100 m. Niecka Łopuszna  stanowi rozległe zagłębienie między Pasmem Przedborsko-Małogoskim, a Pasmem Oblęgorskim. Obszar ten budują utwory najwyższego triasu i jury. Nierówności, jakie obserwujemy nas dnie Niecki, świadczą o różnej odporności skał podłoża. Dno Niecki pomiędzy pagórami i grzbietami jest wyścielone utworami mułków, piasków i glin o miąższości do 80 m. Najniżej położony punkt na terenie gminy znajduje się w zachodniej części w okolicy młyna Poręby (wys. 214,3 m n. p. m.).


WODY POWIERZCHNIOWE

Gmina Krasocin leży w dorzeczach Pilicy i Białej Nidy. Największym ciekiem jest tu rzeka Czarna. Głównymi jej dopływami są: Czarna Mieczyńska i Nowa Rzeka, rzeki te odwadniają północno-wschodnią stronę Pasma Przeborsko-Małogoskiego. Kolejne rzeki to Czarna Struga zwana Feliksówką i Chotówka. Odwadniają one obszar rozciągający się na południowy zachód od Pasma. Istnieje też spora grupa małych cieków nie posiadających własnych nazw. Na terenie gminy znajdują się naturalne zbiorniki wodne w Chotowie i Borowcu.
 
WARUNKI KLIMATYCZNE
Obszar gminy zalicza się do XV dzielnicy klimatyczno-rolniczej częstochowsko-kieleckiej, która obejmuje swym zasięgiem zachodnią część Wyżyny Małopolskiej wraz z Górami Świętokrzyskimi. Według niektórych klimatologów teren ten można zaliczyć też do pogranicza X regionu Wyżyny Kielecko-Częstochowskiej i XI regionu Gór Świętokrzyskich. Średnia roczna temperatura powietrza wynosi 7,0 st. C. Liczba dni traktowanych jako gorące, tj. z temperaturą powyżej 25 st. C wynosi około 35 w roku i występują one od kwietnia do października. Najwyższe temperatury występują w lipcu i osiągają 35 st. C. Minimalne temperatury powietrza notuje się głównie w styczniu i niekiedy dochodzą one do 30 st. C. Liczba dni mroźnych waha się od 44 do 49 dni w ciągu roku, natomiast liczba dni z przymrozkami ok. 200. Pierwsze występują w połowie października, ostatnie pod koniec kwietnia, a nawet w pierwszej dekadzie maja. Średnia suma opadów jest także zmienna i kształtuje się w ciągu roku od 600 do 650 mm. Korzystny jest rozkład opadów, bowiem w okresie wegetacji roślin, tj. od kwietnia do września ich wielkość wynosi 400 mm. Dni w których występują opady jest około 130.
Istotnym czynnikiem klimatycznym są wiatry; wieją one tutaj z prędkością od 2 do 3 m/s. Przeważają z kierunku zachodniego. Pokrywa śnieżna zalega od 50 do 80 dni w roku i tworzy na obszarze gminy zwartą przestrzeń w styczniu i w lutym. Okres wegetacji należy do dłuższych i obejmuje od 200 do 210 dni w roku. Taka długość okresu wegetacyjnego sprzyja rolnictwu i umożliwia prowadzenie większości upraw.
LASY

Lasy są wielkim bogactwem gminy. Ich powierzchnia wynosi 7780 ha, co stanowi ponad 40 % całego obszaru. Porastają one przede wszystkim tereny zachodnie i północne gminy. Są tutaj bory suche, wilgotne, bagienne, mieszane, itd. Reasumując można stwierdzić, że przeważają tu jednak siedliska wilgotne. W strukturze gatunkowej dominującymi okazami są: sosna, olszyna, rzadziej spotyka się brzozę lub dąb. Drzewostan na terenie gminy jest bardzo zróżnicowany pod względem wieku. Większość lasów jest w wieku 35 lat. Aczkolwiek są one znaczącym bogactwem gminy, nie stanowią bazy do celów rekreacyjnych. Przyczyną takiego stanu jest wyjątkowo niekorzystny mikroklimat, panujący na dużej części obszarów leśnych.

 
SUROWCE MINERALNE

Teren gminy Krasocin jest zasobny w kopaliny mineralne. Należą do nich: wapienie, opoki, piaski, gliny, ziemie krzemionkowe i torfy. W przysiółku Doły k. Ludyni występują złoża bentonitu. Są one mocno zarośnięte i nigdy nie były i nie będą eksploatowane.

PRZEDBORSKI PARK KRAJOBRAZOWY

Został utworzony w 1988 roku. Jest on położony na obszarze Wyżyny Środkowo-Małopolskiej. Na terenie Parku można wyróżnić 4 jednostki: Pasmo Przedborsko-Małogoskie, zajmujące centralną część parku, na południu Nieckę Włoszczowską, Wzgórza Łopuszańskie oraz obejmujące niewielki fragment północnej części obszaru  Wzgórza Opoczyńskie. PPK leży na granicach woj. łódzkiego i świętokrzyskiego i obejmuje tereny gmin: Przedbórz, Kluczewsko, Krasocin i Łopuszno. Powierzchnia PPK wynosi 16 640 ha, w tym 10 470 ha to powierzchnia lasów oraz 3 200 ha gruntów rolnych, 2 415 ha użytków zielonych, 230 ha pow. wód. Powierzchnia zaś strefy ochronnej wynosi 14 490 ha. Na terenie gminy Krasocin na północny zachód od wsi Zabrody w Nadleśnictwie Oleszno znajduje się rezerwat leśny Oleszno. Został on utworzony w 1971 roku, a jego powierzchnia wynosi 31,34 ha. Ochrona objęto tutaj naturalne wielogatunkowe łęgowe zespoły leśne, których głównym składnikiem jest olsza czarna i jesion wyniosły, występujące na siedliskach olsu jesionowego. Na terenie rezerwatu pojedynczo występują: jodła, buk i dąb. Są to okazy liczące około 120 lat. Roślinność podszycia jest bujna i tworzy ją leszczyna, jarzębina, czeremcha, kruszyna, kalina i porzeczka. W runie leśnym występują w dużych ilościach bluszcz, wawrzynek wilczełyko, liczydło górskie i trojanek. Projektuje się też utworzenie rezerwatu koło wsi Wola Świdzińska.